Zarządzanie wiedzą w rozwoju obszarów wiejskich

Monografia jest zaplanowanym rezultatem projektu badawczego „Zarządzanie wiedzą w procesie budowania konkurencyjności i innowacyjności obszarów wiejskich na zasadach zrównoważonego rozwoju – empiryczna weryfikacja na przykładzie województwa małopolskiego”.

Celem zespołu badawczego było powiązanie trudnego procesu zmian społeczno-gospodarczych, zachodzących bardzo wolno na obszarach wiejskich z nowoczesnymi koncepcjami zarządzania obecnymi w najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstwach. Zarządzanie wiedzą jest koncepcją ukierunkowaną na optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy czy eliminowanie luk wiedzy, a to przekłada się między innymi na doskonalenie funkcjonowania organizacji, redukcję ryzyka, rozwój relacji z otoczeniem, uzyskiwanie innowacyjnych rozwiązań organizacyjnych i innowacji produktowych. Założono, że mimo braku oficjalnych potwierdzeń w badanych instytucjach o występowaniu zarządzania wiedzą i istnieniu systemu zarządzania wiedzą w ramach rozwoju obszarów wiejskich, zarządzanie wiedzą istnieje, a procesy z udziałem wiedzy są realizowane, mimo że mogą być przez pracowników nieuświadamiane.

Monografia jest adresowana zarówno do praktyków, jak i teoretyków zajmujących się problematyką rozwoju obszarów wiejskich oraz zarządzania wiedzą.

Podjęte badania w obszarze teoretycznym i empirycznym są w pełni uzasadnione w kontekście wyzwań rozwojowych obszarów wiejskich. Autorzy wskazują, że proces rozwoju obszarów wiejskich jest wypadkową czynników związanych z kapitałem społecznym, czynnikami demograficznymi, ekonomicznymi, środowiskowymi i infrastrukturalnymi. Jednocześnie podmioty funkcjonują w warunkach zrównoważonego rozwoju, inteligentnego wzrostu i włączenia społecznego. By sprostać wyzwaniom, które warunkują funkcjonowanie w warunkach zmienności, różnorodności konieczna jest aktualna, wystarczająca i przydatna w decyzjach wiedza oraz umiejętne zarządzanie nią.

Prof. dr hab. Elżbieta Skrzypek
Katedra Zarządzania Jakością i Wiedzą
Wydział Ekonomiczny
UMCS Lublin

Autorzy są pracownikami naukowo-dydaktycznymi Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz Wydziału Inżynierii Produkcji i Energetyki Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.